(6) สตฺตุสฺสทตาลกฺขณํ

[208] ‘‘ยมฺปิ , ภิกฺขเว, ตถาคโต ปุริมํ ชาติํ ปุริมํ ภวํ ปุริมํ นิเกตํ ปุพฺเพ มนุสฺสภูโต สมาโน ทาตา อโหสิ ปณีตานํ รสิตานํ ขาทนียานํ โภชนียานํ สายนียานํ เลหนียานํ ปานานํฯ โส ตสฺส กมฺมสฺส กฏตฺตา…เป.… โส ตโต จุโต อิตฺถตฺตํ อาคโต สมาโน อิมํ มหาปุริสลกฺขณํ ปฏิลภติ, สตฺตุสฺสโท โหติ, สตฺตสฺส อุสฺสทา โหนฺติ; อุโภสุ หตฺเถสุ อุสฺสทา โหนฺติ, อุโภสุ ปาเทสุ อุสฺสทา โหนฺติ, อุโภสุ อํสกูเฏสุ อุสฺสทา โหนฺติ, ขนฺเธ อุสฺสโท โหติฯ

‘‘โส เตน ลกฺขเณน สมนฺนาคโต สเจ อคารํ อชฺฌาวสติ, ราชา โหติ จกฺกวตฺตี…เป.… ราชา สมาโน กิํ ลภติ? ลาภี โหติ ปณีตานํ รสิตานํ ขาทนียานํ โภชนียานํ สายนียานํ เลหนียานํ ปานานํฯ ราชา สมาโน อิทํ ลภติ… พุทฺโธ สมาโน กิํ ลภติ? ลาภี โหติ ปณีตานํ รสิตานํ ขาทนียานํ โภชนียานํ สายนียานํ เลหนียานํ ปานานํฯ พุทฺโธ สมาโน อิทํ ลภติ’’ฯ เอตมตฺถํ ภควา อโวจฯ

[209] ตตฺเถตํ วุจฺจติ –

‘‘ขชฺชโภชฺชมถ เลยฺย สายิยํ,

อุตฺตมคฺครสทายโก อหุ;

เตน โส สุจริเตน กมฺมุนา,

นนฺทเน จิรมภิปฺปโมทติฯ

‘‘สตฺต จุสฺสเท อิธาธิคจฺฉติ,

หตฺถปาทมุทุตญฺจ วินฺทติ;

อาหุ พฺยญฺชนนิมิตฺตโกวิทา,

ขชฺชโภชฺชรสลาภิตาย นํฯ

‘‘ยํ คิหิสฺสปิ [น ตํ คิหิสฺสาปิ (สฺยา.)] ตทตฺถโชตกํ,

ปพฺพชฺชมฺปิ จ ตทาธิคจฺฉติ;

ขชฺชโภชฺชรสลาภิรุตฺตมํ,

อาหุ สพฺพคิหิพนฺธนจฺฉิท’’นฺติฯ